پديد آورنده :
شيرازي، زهرا
عنوان :
مدلسازي رقابت حملونقل همگاني-خودروي شخصي در محيط شهري بر اساس يك مدل هتلينگ توسعه يافته
مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
گرايش تحصيلي :
مهندسي حمل و نقل
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان
صفحه شمار :
هشت،62ص.:مصور، جدول، نمودار
استاد راهنما :
حسين حق‌شناس، احمدرضا طالبيان
توصيفگر ها :
رقابت , حمل ونقل همگاني , خودروي شخصي , مديريت تقاضا , قيمت گذاري , نظريه بازي
استاد داور :
مريم اسماعيلي، عليرضا صاحبقراني
تاريخ ورود اطلاعات :
1400/12/11
رشته تحصيلي :
مهندسي حمل و نقل
دانشكده :
مهندسي حمل و نقل
تاريخ ويرايش اطلاعات :
1400/12/11
چكيده فارسي :
هدف اين پژوهش بررسي رقابت ميان دو گونه حملونقل همگاني و خودروي شخصي با استفاده از نظريه بازي است. سهم بالاي خودروي شخصي در مقابل ساير گونه‌ها به خصوص حملونقل همگاني سبب افزايش اهميت بررسي فضاي رقابتي ميان اين دو گونه مي‌گردد. در پژوهش پيش‌رو از رويكرد نظريه بازي و مدل هتلينگ تعميم يافته براي ارزيابي رقابت بين حملونقل همگاني و خودروي شخصي براي سفر به مركز شهر استفاده شده است. در پژوهش‌هاي قبلي در مدل هتلينگ، منطقه مورد مطالعه به صورت خطي فرض شده است ولي در اين پژوهش مدل هتلينگ توسعه داده شده است و شهر به صورت سطح در نظر گرفته مي‌شود و رقابت در فضاي دو بعدي بررسي مي‌گردد كه به شرايط واقعي نزديك‌تر است. تصميم‌گيران مسئله بهره‌بردار پاركينگ و گرداننده حملونقل همگاني در نظر گرفته شده‌اند. گرداننده حملونقل همگاني از بخش عمومي جامعه يارانه دريافت مي¬كند. درنتيجه سعي در افزايش تركيب خطي سود شخصي و رفاه اجتماعي دارد. در طرف مقابل بهره‌بردار پاركينگ خصوصي بوده و تنها به دنبال افزايش سود شخصي است. رقابت بر سر قيمت بوده و هر يك از گردانندگان قيمت تعادلي خود را محاسبه مي‌كنند. سپس مسافران با توجه به مطلوبيت سفر خود يكي از گونه‌ها را انتخاب كرده و به اين ترتيب ميزان تقاضا و سهم هر گونه مشخص مي‌شود. همچنين اثر سياست‌هاي گوناگون ازجمله افزايش يارانه پرداختي به گرداننده حملونقل همگاني، ايجاد امكان دوچرخه‌سواري در قسمت دسترسي به ايستگاه حملونقل همگاني، افزايش سرعت حملونقل همگاني، قيمت‌گذاري محدوده، يك‌طرفه سازي معابر و افزايش هزينه عملكردي خودروي شخصي بر افزايش رقابت‌پذيري حملونقل همگاني در مقايسه با خودروي شخصي تحليل و بررسي مي‌شود. تحليل نتايج نشان داد كه سياست قيمت‌گذاري محدوده مؤثرترين سياست در افزايش سهم حملونقل همگاني و كاهش سهم خودروي شخصي است.
چكيده انگليسي :
This study aims to investigate the competition between public transportation and private car in the urban context using a game theoretic approach. We put forward a two-dimensional hotelling model in which the demand size is characterized by a circular CBD. Decision-makers in this environment are the parking and public transportation operators. The public transportation operator is a full/pseudo public agency; thus it maximizes a linear combination of profit and consumer surplus. On the other hand, the parking operator is a fully private agency maximizing its profit. Each operator determines its own price while accounting for the best response of the other player. We consider a corridor connecting a suburban neighborhood to the city center. Each traveler chooses the transportation mode resulting in the highest utility. This determines the overall system demand and the share of each modes. We assess the impacts on equilibrium outcomes of a set of policies including the increase in subsidy to the public transport operator, promoting the adoption of bikes to access public transportation stations, increasing the speed of public transportation, cordon pricing, converting two-way streets to one-way, and increasing operating cost of the private car. Study results show that the cordon pricing policy is the most effective in increasing public transport share and reducing private car share.
استاد راهنما :
حسين حق‌شناس، احمدرضا طالبيان
استاد داور :
مريم اسماعيلي، عليرضا صاحبقراني
