توصيفگر ها :
قارچ تكمه اي , Lecanicillium , تنوع ژنتيكي , اسانس هاي گياهي , تركيبات مسي , چريش , بنزيمدازول ها
چكيده فارسي :
در سالهاي اخير به دليل نياز آبي پايين، استفاده از پسماندهاي كشاورزي، امكان توليد در فضاي كم، مزاياي تغذيهاي و بودن تقاضا، توليد قارچ خوراكي دكمها ي Agaricus bisporus افزايش بسياري يافته است. قارچ دكمهاي 15 % از كل توليدات قارچهاي خوراكي دنيا را به خود اختصاص داده است. ايران ششمين كشور توليد كننده اصلي قارچ دكمه اي ميباشد و به طور ميانگين ماهانه 170 تن قارچ خوراكي صادر ميكند. بيماري حباب خشك با عامل Lecanicillium fungicola و حباب تر با عامل Mycogone perniciosa از بيماريهاي مهم قارچ دكمهاي در ايران با علائم تقريبا مشابه هستنند. علائم بيماري شامل عدم تمايز اندامهاي اوليه قارچ، هيپرپلازي اندام باردهي و ايجاد حالت اسكلروئيدي، عدم تمايز و تكامل در بخش تيغه مي باشد. به دليل تشابه علائم، شناسايي عامل غالب بيماري به منظور كنترل بيماري، اهميت خاصي دارد . بيماري حباب خشك در كشور شايع تر از بيماري حباب تر مي باشد. در اين پژوهش نمونه برداري از سالنهاي توليد قارچ دكمهاي در استانهاي اصفهان، البرز و خوزستان انجام گرفت. از محيط كشت PDA براي كشت و نگهداري و شناسايي مورفولوژيكي استفاده گرديد. استخراج DNA به روشCTAB انجام شد و نواحي ITS با استفاده از آغازگرهاي اختصاصي آن تكثير و توالي يابي شد. پس از شناسايي مورفولوژيكي و مولكولي، مشخص گرديد كه از مجموع حدود 100 نمونه جمع آوري شده 80 نمونه متعلق به L. fungicola بوده و فقط يك نمونه M. perniciosa ميباشد. به نظر ميرسد با توجه به نمونه برداريهاي انجام شده عامل بيماري حباب خشك در هر سه استان غالبيت داشته باشد. ده آغازگر ISSR به منظور بررسي تنوع ژنتيكي جدايههاي قارچ L. fungicola بكار برده شد. تك شكلي و چند شكلي باندها در نرم افزارNTSYS pc.v2.02e امتياز دهي شد. نشانگرها داراي 222 باند پلي مورفيك بودند. ميانگين PIC برابر با 772/0 و بيشترين PIC برابر با 888/0 و كمترين PIC برابر با 676/0 مي باشد و بر اين اساس ميزان چند شكلي كل باند ها 8/96 درصد برآورد شد. در رسم درخت فيلوژني با استفاده از ضريب تشابه Dice و الگوريتم UPGMA، ضريب همبستگي r = 96377/0 محاسبه شد. جدايه ها در شش گروه قرار گرفتند كه جدايههاي جمع آوري شده از دزفول به صورت جداگانه و در كنار جدايههاي ساير مناطق قرار گرفتند. اين مسئله ميتواند بيانگر تنوع ژنتيكي موجود در اين جدايهها باشد. وجود جدايه 2I به صورت مجزا و خارج از گروههاي ساير جدايهها ميتواند بيانگر وجود واريتهاي جداگانه از سايرين باشد. واريته هاي مختلف گونه L. fungicola ممكن است داراي حساسيتهاي مختلفي به قارچكشهاي مورد استفاده ميباشند. از اين رو شناسايي جدايهها ميتواند در كنترل آنها حائز اهميت باشد. جدايههاي بدستآمده بر اساس طبقه بندي مورفولوژيك و درخت فيلوژنيك يكسان نبوده، به اين منظور حساسيت جدايه ها به قارچكش هاي مختلف مانند كاربندازيم، رورال تي اس، فلينت، توپاس، نيم و نوردكس با استفاده از طرح كاملا تصادفي با چهار تكرار انجام گرفت كه اين طبقه بندي بر اساس حساسيت جدايهها به قارچكش بسيار شبيه طبقه بندي با نشانگر ISSR بوده است. همچنين موثرترين قارچكشها قارچ كش رورال تي اس با غلظت 50 mg/l و كاربندازيم با غلظت 200 mg/l بوده است. براي كنترل اين بيماري در آزمايشگاه كارايي چهار اسانس گياهي در چند جدايه شاخص بررسي گرديد كه اسانس نعنا فلفلي با غلظت 8/0 ml/l بيشترين بازدارندگي را در بين ساير اسانس هاي آويشن باغي، رزماري و اكاليپتوس در كنترل بيماري داشته است
چكيده انگليسي :
In recent years, due to low water demand, use of agricultural wastes, possibility of production in low space, nutritional benefits and demand, production of edible fungus Agaricus bisporus has recently increased significantly. Button mushrooms account for 15% of the total production of edible mushrooms in the world. Iran has become the sixth largest producer of button mushrooms and an average of 170 tons of edible mushrooms are exported per month. Dry bubble disease (Lecanicillium fungicola) and wet bubble disease (Mycogone perniciosa) are important button fungal diseases in Iran with almost similar symptoms. Symptoms of the disease include lack of differentiation of the primary organs of the fungus, hyperplasia of the fruiting body and sclerosis, lack of differentiation and development in the blade. Because of the similarity of the symptoms, it is important to identify the predominant cause of the disease in order to control the disease. In this study, sampling of button mushroom production halls in Isfahan, Alborz and Khuzestan provinces was performed. PDA culture medium was used for cultureing, maintenance and morphological identification. DNA extraction was performed by CTAB method and ITS regions were amplified and sequenced using its specific primers. After morphological and molecular identification, it was found that out of about 100 samples collected, 80 samples belonged to L. fungicola and only one sample was M. perniciosa. It seems that according to the samplings, the cause of dry bubble disease is predominant in all three provinces. Ten ISSR primers were used to determine the polymorphism of L. fungicola isolates. Uniform and polymorphic bands were scored in NTSYS pc.v2.02e software. The markers had 222 polymorphic bands. The average PIC is equal to 0.772 and the highest PIC is equal to 0.888 and the lowest PIC is equal to 0.676 and based on this, the amount of total band polymorphism was estimated to be 96.8%. In drawing the tree using Dice similarity coefficient and UPGMA algorithm, the correlation coefficient r = 0.96377 was calculated. The isolates were divided into six groups based on a similarity coefficient of 67%. The isolates collected from Dezful were placed separately and next to the isolates of other regions. This could indicate the genetic diversity of these isolates. The presence one of the isolates (2I) separately and outside the groups of other isolates may indicate the existence of separate varieties from the others. Different varieties of L. fungicola have different resistance to the fungicides used. Therefore, identification of isolates can be important in controlling them. For this purpose, the resistance of isolates to different fungicides was performed using a completely randomized design with four replications, which was very similar to the classification with ISSR marker. Also, the most effective fungicides were Rovral-TS with a concentration of 50 ppm and Carbendazim with a concentration of 200 ppm among other fungicides used. To control this disease, four plant essential oils were tested in the laboratory in several sample samples. Peppermint extoracts with a concentration of 0.8 ppm had the highest inhibition among other extoracts of thyme, rosemary and eucalyptus.