شماره مدرك :
17732
شماره راهنما :
15493
پديد آورنده :
نيك بخت نصرآبادي، رسول
عنوان :

تأثير نمك‌هاي سيليكات بر كارايي كنه تارتن (Acari: Tetranychidae) Tetranychus turkestaniدر گياه خيار

مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
گرايش تحصيلي :
گياهپزشكي (حشره شناسي)
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان
سال دفاع :
1401
صفحه شمار :
هشت، 114ص. : مصور، جدول، نمودار
استاد راهنما :
لادن طلائي
استاد مشاور :
جهانگير خواجه علي
توصيفگر ها :
كنه تركستاني , تركيبات سيليس , جدول زندگي , كاتالاز , آنزيم هاي آنتي اكسيداني , پاسخ هاي گياه
استاد داور :
نفيسه پورجواد، مهديه غلامي
تاريخ ورود اطلاعات :
1401/05/23
كتابنامه :
كتابنامه
رشته تحصيلي :
مهندسي كشاورزي
دانشكده :
مهندسي كشاورزي
تاريخ ويرايش اطلاعات :
1401/05/23
كد ايرانداك :
2848235
چكيده فارسي :
كنه تارتن (Acari: Tetranychidae) Tetranychus turkestani يكي از آفات مهم گياهان زراعي، گلخانه‌ها و درختان ميوه در جهان است. كنه‌هاي تارتن با تكميل يك نسل در طول فقط يك هفته به سرعت در گلخانه‌ها و روي محصولاتي نظير خيار، گوجه‌فرنگي و فلفل گسترش مي‌يابند. توسعه مقاومت به حشره‌كش‌ها و كنه‌كش‌ها كنترل اين گروه از آفات را با مشكل جدي روبه‌رو كرده است. مقاومت گياهان در برابر گياهخواران يكي از مؤلفه‌هاي اصلي مديريت تلفيقي آفات است. سيليسيم يكي از عناصر كم مصرف مهم در تغذيه گياهان است كه مقاومت ساختاري و القائي آن‌ها را نسبت به تنش‌هاي زنده و غير‌زنده افزايش مي‌دهد. تحقيقات نشان داده است كه تركيبات مختلف سيليسيم و نحوه كاربرد آن‌ها اثرات متفاوتي روي گياهان دارند. در اين پژوهش ابتدا شناسايي مورفولوژيكي و مولكولي جمعيت كنه تارتن جمع‌آوري شده صورت گرفت. پس از آن تأثير سه تركيب سيليكات سديم، سيليكات پتاسيم و سيليكات كلسيم بر پارامترهاي جدول زندگي كنه تركستاني و تعيين غلظت مؤثر اين تركيبات در كاهش كارايي اين كنه مورد بررسي قرار گرفت. همچنين، اثر اين سه تركيب بر فعاليت آنزيم كاتالاز كنه و ميزان خسارت كنه روي گياه خيار در حضور اين تركيبات بررسي شد. گياهان خيار با غلظت‌هاي 2، 5/2 و 3 ميلي‌مولار تركيبات مختلف سيليسيم تيمار شدند. تمام آزمايشات در درماي 1±25 درجه سلسيوس، رطوبت نسبي 5±60 درصد با 16 ساعت روشنايي و 8 ساعت تاريكي انجام شد. نتايج نشان داد كه طول دوره رشدي قبل از بلوغ در تمام تيمارهاي سيليس به جز سيليكات سديم در غلظت 2 ميلي‌مولار نسبت به شاهد افزايش يافت. طول عمر كنه‌هاي بالغ در هر سه غلظت مربوط به تيمار سيليكات پتاسيم و سيليكات كلسيم و غلظت 3 ميلي‌مولار سيليكات سديم كاهش معني‌داري داشت. طول كل دوره پيش از تخم‌ريزي كنه تركستاني در تمام تيمارهاي سيليس به جز سيليكات سديم 2 ميلي‌مولار نسبت به شاهد افزايش يافت. تمام تيمارها باروري كنه را كاهش دادند. بيشترين ميزان باروري در شاهد و كمترين مقدار آن در تيمار سيليكات كلسيم 3 ميلي‌مولار مشاهده شد. بيشترين نرخ ناخالص توليدمثل (GRR) كنه تارتن در شاهد ديده شد و فقط تيمار سيليكات سديم 2 ميلي‌مولار نتوانست مقدار آن را تا حد بروز اختلاف معني‌دار كاهش دهد. تمامي تيمارها به جز سيليكات سديم 2 ميلي‌مولار باعث كاهش معني‌دار نرخ خالص توليدمثل (R0) اين آفت شدند. نرخ ذاتي افزايش جمعيت (r)، نرخ متناهي افزايش جمعيت (λ) و طول مدت زمان يك نسل (T) كنه تركستاني تحت تأثير غلظت‌هاي مختلف تركيبات سيليكات كلسيم و پتاسيم قرار گرفت. بالاترين مقدار اين پارامترها مربوط به شاهد و كمترين مقدار آن مربوط به تيمار سيليكات كلسيم و پتاسيم 3 ميلي‌مولار بود. غلظت 3 ميلي‌مولار نمك‌هاي سيليكات به دليل بيشترين تأثير در آزمايشات جدول زندگي براي اندازه‌گيري فعاليت آنزيمي و شاخص‌هاي گياهي استفاده شد. تركيبات مختلف سيليس به ويژه سيليكات كلسيم و پتاسيم فعاليت آنزيم كاتالاز را در كنه تركستاني افزايش دادند. در اين مطالعه فعاليت كاتالاز در گياهان خيار تيمار شده با تركيبات مختلف سيليس به مدت يك هفته دنبال شد. مشاهدات نشان داد كه فعاليت اين آنزيم در حضور كنه، در تيمار شاهد در پايين‌ترين سطح و در تيمارهاي سيليكات كلسيم و پتاسيم در بالاترين سطح نوسان داشت. از بين تيمارهاي مختلف، سيليكات كلسيم كمترين نوسان را داشته و تنها تيماري بود كه در آخر دوره روند صعودي داشت. كمترين تأثير تغذيه اين آفت روي وزن خشك برگ، ميزان كلروفيل و نشت يوني گياه خيار مربوط به تيمارهاي سيليكات كلسيم و پتاسيم بود. در نتيجه، اين پژوهش نشان داد كه تركيب سيليكات كلسيم و پس از آن تركيب سيليكات پتاسيم بيشترين تأثير را در كاهش حساسيت گياه خيار به كنه تركستاني داشته‌اند. به اين ترتيب، به نظر مي‌رسد كه اين دو نمك سيليكات مي‌توانند گزينه‌هاي مناسبي براي برنامه‌هاي مديريت آفات باشند.
چكيده انگليسي :
Spider mite, Tetranychus turkestani (Acari: Tetranychidae) is one of the most important pests of crops, greenhouses and fruit trees in the world. Spider mites spread rapidly in greenhouses on crops such as cucumber, tomato and pepper due to completion of one generation in just a week. Expanding resistance to insecticides and acaricides makes control of this group of pests challenging. Plants resistance to herbivores is one of the main components of integrated pest management. Silicon is one of the most important micro elements in plant nutrition which increases both constituave and induced plant resistance to biotic and abiotic stresses. Researches have shown that different compounds of silicon and their application methods have variable effects on plants. The first step of this study was morphological and molecular identification of the collected spider mites. In the next step, the effect of three silicon salts including sodium silicate, potassium silicate and calcium silicate on the T. turkestani life table parameters as well as their effective concentration were assessed. Furthermore, the effect of these three compounds on mite catalase activity and its subsequent damage to cucumber plants were investigated. Cucumber plants were treated with three different concentrations of silicon compounds (2, 2.5 and 3 mM). All experiments were performed at 25±1 °C, RH 60±5% and 16:8 (L: D). This study showed, the preadult period of T. turkestani increased in all silicon treatments except sodium silicate at 2 mM concentration when compared to control. Statistically significant reduction in mites adultlongevity was noted in three concentrations of potassium silicate as well as calcium silicate and 3 mM concentration of sodium silicate. The length of total preoviposition period of T. turkestani increased in all silicon treatments except sodium silicate at 2 mM concentration when compared to control. All treatments decreased mite fecundity. Calcium silicate treatment at 3mM concentration lead to the most notable reduction in mite fecundity as opposed to highest rate observed in control. The highest gross reproductive rate (GRR) of T. turkestani was observed in control and all treatments but 2mM sodium silicate reducd mite GRR significantly. All treatments except 2mM sodium silicate showed significant decrement in net reproductive rate (R0) of this pest. Intrinsic rate of increase (r), finite rate of increase (λ) and mean generation time (T) of T. turkestani were influenced by all concentrations of calcium and potassium silicate. The lowest values of these parameters were observed in 3 mM calcium and potassium silicate vs highest values seen in control. Three mM concentration was used to measure enzyme activity and plant indices because of its highest rate of effectiveness in life table experiments. All silicate treatments specially calcium and potassium silicate increasea catalase activity in T. turkestani. The catalase activity in cucumber plants which were treated with different silicate compounds were monitored for one week. In the observation, catalase activity in presence of mite was fluctuating at highest level on plants treated with calcium and potassium silicate whereas minimum in control group. Between different treatments, only calcium silicate showed the least fluctuation and increasing level of catalase activity toward the end of observation. The minimum negative effect of T. turkestani on leaf dry weight, chlorophyll content and ion leakage of cucumber plants were observed in those related with calcium and potassium silicate. In conclusion, this experiment showed the most effective treatment to reduce the sensitivity of cucumber plants against T. turkestani is calcium silicate followed by potassium silicate. We proposed these two silicate salts can be considered as suitable choices for pest management programs.
استاد راهنما :
لادن طلائي
استاد مشاور :
جهانگير خواجه علي
استاد داور :
نفيسه پورجواد، مهديه غلامي
لينک به اين مدرک :

بازگشت