توصيفگر ها :
اندازه بهينه واحدهاي بهره برداري , خط فقر نسبي , بهره¬برداري پايدار , چمدر , كوهرنگ
چكيده فارسي :
در كشور ايران با گذشت زمان و تغيير وضعيت معيشت مرتع¬نشينان از نظر اقتصادي، شاهد افزايش تعداد دام و به تبع تخريب مراتع هستيم. اين تحقيق بنابه ضرورت موضوع و با اهداف تعيين اندازه بهينه واحد¬هاي مرتعداري با در نظر گرفتن شرايط اقتصادي و اكولوژيك حاكم در حوزه چمدر شهرستان كوهرنگ، تعيين هزينه‌ها و درآمدهاي سالانه خانوارهاي بهره¬بردار مرتعي و شناسايي مهمترين عوامل موثر بر اندازه بهينه واحدهاي مرتعداري انجام گرديد. در اين تحقيق اطلاعاتي مانند تعداد دام، نوع دام، نياز‌هاي غذايي دام چرا كننده، وضعيت معيشت خانوار‌ها، درآمد و هزينه‌هاي روزانه و سالانه و اطلاعات مربوط به مراتع منطقه مانند پوشش گياهي و توليد علوفه جمع¬آوري گرديد. روش تحقيق در بخش اجتماعي به صورت پيمايشي و از طريق طراحي و تكميل پرسشنامه و مصاحبه با جوامع محلي و مشاهدات عيني در بين بهره‌برداران مرتعي منطقه مورد مطالعه بود. سپس عوامل تاثير‌گذار بر تعيين اندازه واحدهاي مرتعداري، از طريق اطلاعات بدست‌آمده مشخص و ميزان تاثير هر يك بر اندازه بهينه با استفاده از روش تحليل سلسله مراتبي مشخص گرديد. به اين منظور، ابتدا معيار‌ها و زير‌معيار‌ها مشخص شد و سپس توسط مشاهدات عيني كارشناسان، تكميل پرسشنامه و مصاحبه، جداولي تنظيم و طبق آمار به‌دست آمده از آنها، بين معيار‌ها و زير‌معيار‌هاي مربوطه ارتباط برقرار گرديد. اطلاعات مربوط به پوشش گياهي، با استفاده از منابع كتابخانه اي و مراجعه به سازمان¬هاي مرتبط تهيه و با كنترل ميداني به روز رساني شد. در پايان با توجه به ويژگي¬هاي اكولوژيك مراتع منطقه و ميزان توليد علوفه و وضعيت اقتصادي بهره¬برداران و هزينه¬ها و درآمدهاي دامداري مرتعي، اندازه بهينه واحدهاي بهره-برداري مرتعي مشخص شد و با وضعيت فعلي بهره¬برداري مورد مقايسه قرار داده شد. همچنين رابطه توليد با عواملي همچون تعداد بهره-برداران، تعداد دام و سطح مرتع در روش¬هاي متفاوت بهره¬برداري (يك بهره¬بردار و بيش از يك بهره¬بردار مشاعي يا شورايي) مشخص گرديد. بنا بر نتايج حاصله، مشخص گرديد كه توليد در مراتع پائين بوده و با توجه به شدت بالاي دام¬گذاري، تعداد بالاي دام و دام¬داران موجود در منطقه باعث تخريب تخريب شده¬اند. همچنين با توجه به وضعيت متوسط و گرايش منفي مراتع، سطح اختصاصي مراتع به هر بهره¬بردار از اندازه بهينه آن كه 35 هكتار محاسبه شد كمتر بوده كه اين عمل مستقيما باعث افزايش فشار بهره¬برداري از مراتع مي¬باشد. لذا در راستاي رعايت اندازه¬بهينه واحد¬هاي مرتعداري و نظم و نسق بخشيدن به سامان عرفي، اصول مرتعداري به دليل عدم حل مسائل اقتصادي- اجتماعي از جمله اشتغال، رعايت نشده است و مي¬بايست برنامه¬هاي مديريتي صحيح در اين منطقه انجام پذيرد.
چكيده انگليسي :
In the country of Iran, with the passage of time and the change in the livelihood of the pasture dwellers from an economic point of view, we see an increase in the number of livestock and consequently the destruction of the pastures. This research, according to the necessity of the subject and with the objectives of determining the optimal size of pasture units, taking into account the economic and ecological conditions prevailing in Chamdar area of Kohrang city, determining the annual expenses and incomes of households using pasture and identifying the most important factors affecting the optimal size of pasture units done. In this research, information such as the number of livestock, the type of livestock, the nutritional needs of grazing livestock, the living conditions of households, daily and annual income and expenses, and information related to the pastures of the region such as vegetation and fodder production were collected. The research method in the social sector was a survey through designing and completing a questionnaire and interviewing local communities and objective observations among the pasture users of the studied area. Then, the influencing factors on determining the size of pasture units were identified through the obtained information and the impact of each on the optimal size was determined using the hierarchical analysis method. For this purpose, the criteria and sub-criteria were determined first, and then through the objective observations of experts, completion of questionnaires and interviews, tables were set and according to the statistics obtained from them, the relationship between the relevant criteria and sub-criteria was established. Information related to vegetation was prepared by using library resources and referring to related organizations and updated with field control. In the end, according to the ecological characteristics of the pastures of the region, the amount of fodder production, the economic status of the farmers, and the costs and incomes of pasture livestock, the optimal size of the pasture exploitation units was determined and compared with the current state of exploitation. became. Also, the relationship of production with factors such as the number of farmers, the number of livestock and the area of pastures in different exploitation methods (one farmer and more than one joint or council farmer) was determined. According to the results, it was found that the production in the pastures was low and due to the high intensity of animal husbandry, the high number of animals and livestock farmers in the area caused destruction. Also, due to the average condition and negative tendency of the pastures, the dedicated area of the pastures for each user is less than the optimal size which was calculated as 35 hectares, which directly increases the pressure of the exploitation of the pastures. Therefore, in order to comply with the optimal size of pastoral units and order the customary system, the principles of pastoralism have not been observed due to the lack of solving economic-social issues, including employment, and proper management programs should be carried out in this area.
