پديد آورنده :
سوسني غريبوند، زينب
عنوان :
سنسور الكتروشيميايي جهت بررسي رهش داكسوروبيسين از ليپوزوم
مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
گرايش تحصيلي :
شيمي تجزيه
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان
صفحه شمار :
يازده، 45ص.: مصور (رنگي)، جدول، نمودار
توصيفگر ها :
رهش دارو , سنسور الكتروشيميايي , پليمر قالب ملكولي , داكسوروبيسين , ليپوزوم
تاريخ ورود اطلاعات :
1402/01/27
تاريخ ويرايش اطلاعات :
1403/04/13
چكيده فارسي :
در اين پايان‌نامه، سرعت رهش داكسوروبيسين به عنوان يك داروي مدل از ليپوزوم به عنوان حامل دارو با استفاده از يك سنسور الكتروشيميايي مبتني بر پليمر قالب ملكولي (MIP) اندازه‌گيري شد. MIP از طريق پليمريزاسيون الكتروشيميايي پيرول در حضور داكسوروبيسين تشكيل شد. الكتروپليمريزاسيون به وسيله ولتامتري چرخه¬ايي انجام شد. پتانسيل با ولتامتري چرخه¬ايي در گستره 5/0- تا 7/1 ولت نسبت به الكترود مرجع نقره / نقره كلريد (KCl 3 مولار ) و با سرعت اسكن 100 ميلي ولت بر ثانيه به تعداد 10 سيكل انجام شد و سپس بيش اكسيداسيون آن در محلول بافر فسفات با 5/2 = pHصورت گرفت كه منجر به حذف داكسوروبيسين از سطح الكترود شد. با قرار گرفتن الكترود اصلاح شده با MIP در محلول رهش، داكسوروبيسين در حفره‌هاي مكمل مولكول‌هاي داكسوروبيسين متصل شد و باعث افزايش جريان اكسايش ولتامتري پالس تفاضلي دارو شد. شدت جريان پيك اكسايش داكسوروبيسين متصل شده به MIP با افزايش زمان رهش، افزايش يافت. به منظور استفاده از اين روش در پايش الكتروشيميايي رهش دارو هفت پارامتري كه بر تشخيص داكسوروبيسين تاثير مي¬گذارند مورد بررسي قرار گرفته اند. مقدار MWCNT، غلظت پيرول، غلظت داكسوروبيسين، تعداد سيكل هاي الكتروپليمريزاسيون، سرعت اسكن، تعداد سيكل¬هاي بيش اكسيداسيون و زمان انكوباسيون بهينه شدند. نتايج نشان داد حداكثر پيك اكسيداسيون داكسوروبيسين در نسبت مولي داكسوروبيسين به پيرول1:30 با 10 سيكل الكتروپليمريزاسيون و 25 سيكل بيش اكسيداسيون با سرعت اسكن 100 ميلي ولت بر ثانيه در محلول بافر فسفات با pH برابر با 5/2 و زمان انكوباسيون در محلول داكسوروبيسين به مدت 5 دقيقه به دست آمد. با رسم منحني كاليبراسيون و به دست آوردن معادله خط، مقدار داروي رها شده در زمان‌هاي مختلف رهش به دست آمد. حد تشخيص برابر با 10 نانو مولار بدست آمد .يك محدوده خطي به عنوان تابعي از لگاريتم غلظت داكسوروبيسين از 05/0 به 10 ميكرومولار داكسوروبيسين مشاهده شد. پروفايل رهش دارو در فواصل زماني 10 دقيقه در مدت زمان 1 ساعت در نمونه‌هاي بافري و سرم و در pHهاي 5 و 7 به دست آمد كه نشان داد آزاد سازي در سرم بسيار كندتر از بافر اتفاق مي¬افتد.
چكيده انگليسي :
In this thesis, the release rate of doxorubicin as a model drug from liposome as a drug carrier was measured using an electrochemical sensor based on molecular imprinted polymer (MIP). MIP was formed through the electrochemical polymerization of pyrrole in the presence of doxorubicin and then overoxidized in a phosphate buffer solution with pH = 2.5 on a glassy carbon electrode. By placing the electrode modified with MIP in the release solution, doxorubicin binds in the complementary cavities of doxorubicin molecules. It increases the oxidation current of the differential pulse voltammetry of the drug. The intensity of the oxidation peak current of doxorubicin attached to MIP increases with increasing release time. By drawing the calibration curve and obtaining the line equation, it is possible to obtain the amount of drug released at different release times. The drug release profile was obtained at 10-minute intervals for 1 hour in buffer and serum samples and at pH values of 5 and7.
استاد راهنما :
اسماعيل حيدري , بهزاد رضائي
استاد مشاور :
علي اصغر انصافي
استاد داور :
محمد سراجي , محمد تقي جعفري
