18572

16147

كارشناسي ارشد

مهندسي پليمر

اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان

1401

يازده،92ص.:مصور،جدول،نمودار

1402/03/20

كتابنامه

مهندسي شيمي

مهندسي شيمي

1403/05/27

2934946

در سال‌هاي اخير جهت بهبود كارايي داربست‌هاي طراحي شده در مهندسي بافت، از سيستم‌هاي رهايش دارو استفاده مي‌شود. در اين مطالعه از يك داربست هيدروژلي متشكل از زيست‌مواد ژلاتين/آلژينات/هيدروكسي‌آپاتيت جهت برطرف ساختن نواقص ناشي از تومورهاي استخواني در بافت استخوان استفاده شده است. از طرفي براي جلوگيري از رشد سلول‌هاي سرطاني باقي‌مانده از يك سيستم‌رهايش دارو، براي آزادسازي طولاني مدت دارو استفاده شده است. سيستم دارورساني مذكور شامل دندريمر پلي‌پروپيلن ايمين (سنتز شده با روش واگرا با استفاده از هسته اتيلن دي‌آمين و اصلاح شده با استفاده از عامل زيست‌سازگار فوليك اسيد) مي‌باشد، در ادامه توسط داروي ضدسرطان دوكسوربيسيبن بارگذاري شد. سپس بعنوان يك سيستم رهايش كنترل شده دارو درون هيدروژل قرار گرفت. در ادامه رهايش دارو از درون داربست در مدت زماني مشخص، مورد مطالعه قرار گرفت. در اين پروژه مشخصه‌يابي دندريمر با استفاده از آزمون‌هاي طيف‌سنجي مادون قرمز و رزونانس مغناطيسي هسته اتم هيدروژن و كربن انجام شد. پيك مشخصه در عدد موجي 〖 cm〗^(-1)2245 مربوط به گروه‌هاي نيتريل در نسل‌هاي نيم بدست آمد، در نسل‌هاي كامل اين پيك حذف شده و پيك مشخصه در عدد موجي 3290〖cm〗^(-1) مربوط به ارتعاشات كششي گروه‌هاي آمين ظاهر شد، كه حاكي از انجام سنتز نسل‌هاي دندريمر در هر مرحله است. در طيف‌هاي رزونانس مغناطيسي اتم كربن سيگنال مشاهده شده در جابه‌جايي شيميايي ppm119=δ مربوط به كربن موجود در گروه‌هاي نيتريل است، سيگنال مشاهده شده در جابه‌جايي شيميايي ppm38-40=δ مربوط به كربن گروه CH2-NH2 مي‌باشد. به منظور بررسي پايداري هيدروژل حامل دندريمر آزمون تخريب بررسي شد. كاهش وزن، از 73 درصد براي نمونه‌ي هيدروژل بدون دندريمر، به حدود 30 درصد براي هيدروژل بارگذاري شده توسط دندريمر پلي‌پروپيلن ايمين، تغيير يافت. براي تاثير حضور دندريمر درون هيدروژل آزمون مكانيكي فشاري انجام گرفت، كه مدول يانگ ازMpa 0.9 براي نمونه‌ي بدون دندريمر تا Mpa 1.5براي نمونه‌ي داراي دندريمر بهبود يافت.

In recent years, drug release mechanisms have been employed to improve the efficiency of tissue engineering scaffolds. In this study, a hydrogel scaffold composed of gelatin/alginate/hydroxyapatite biomaterials was employed to repair bone tissue defects induced by bone tumours. A drug release mechanism, on the other hand, has been developed for long-term drug release to limit the proliferation of remained cancer cells. The polypropylene imine dendrimer (synthesised by divergent technique utilising ethylene diamine nucleus and modified by employing folic acid biocompatible agent) was then loaded with the anticancer medication doxorubicin. The medicine was then inserted in the hydrogel as a controlled release method. Next, the drug release from the scaffold in a certain period of time was studied. In this project, dendrimer characterization was performed using infrared spectroscopy and nuclear magnetic resonance of hydrogen and carbon atoms. In half generations, the characteristic peak at wave number 2245cm-1 corresponding to nitrile groups was obtained; in full generations, this peak was removed, and the characteristic peak at wave number 3290cm-1 related to stretching vibration of amine groups appeared, indicating that generations of dendrimers were synthesized in each step. In the magnetic resonance spectra of the carbon atom, the signal observed in the chemical shift of δ=119 ppm is related to the carbon in nitrile groups, the signal observed in the chemical shift of δ=38-40 ppm is related to the carbon of the CH2-NH2 group. In order to check the stability of hydrogel carrying dendrimer, a degradation test was done. The weight loss decreased from 73% for the dendrimer-free hydrogel sample to around 30% for the dendrimer-loaded polypropylene imine hydrogel. A compressive mechanical test was performed to determine the influence of dendrimer in the hydrogel, and the Young's modulus increased from 0.9 Mpa for the sample without dendrimer to 1.5 Mpa for the sample with dendrimer.

طيبه بهزاد , افسانه فخار

محمد ديناري

سعيد نوري خراساني , حميد زيلوئي