توصيفگر ها :
كانه طلاي مقاوم , سيانيداسيون , ليچينگ كلريدي , بهينه سازي
چكيده فارسي :
مرسوم ترين روش استحصال طلا، سيانيداسيون است. در روش‌هاي هيدرومتالورژي، سيانيد به دليل راندمان بالا و هزينه نسبتاً پايين و همچنين انتخاب پذيري بالا نسبت به طلا و پايداري خوب، به‌عنوان يك عامل انحلال، در طي 100 سال، مورد توجه بوده است. با اين حال، ليچينگ با محلول‌هاي سيانيد داراي يك سري اشكالات اساسي همچون مدت زمان فرآيند، هزينه بالاي معرف، عدم سازگاري سنگ‌ها و كنسانتره‌هاي «مقاوم»، عدم احياي احتمالي محلول‌هاي سيانيد و نكته اصلي سميت بالاي تركيبات سيانيد، مي¬باشد. مطالعات كاني شناسي كانسار طلاي موته نشان داد، در نمونه‌هاي سولفيدي، كاني اصلي پيريت بود و در مقاطع نازك، كاني اصلي غير فلزي كوارتز بوده است. همچنين در تصاوير SEM مشاهده شد، ذرات طلا در شبكه بلوري پيريت قرار گرفته‌اند. كاني‌هاي فلزي اصلي در نمونه‌هاي اكسيدي شامل تركيبات آهن از قبيل هماتيت، گوتيت و ليمونيت است و به ندرت سولفيدهاي فلزي شامل پيريت در آن مشاهده شد. به علاوه در مقاطع نازك، سنگ ميزبان كانه سازي از نوع موسكويت شيست و سنگ‌هاي دگرگوني بود. ليچينگ تشخيصي در 7 مرحله به گونه‌اي طراحي شد كه پس از هر مرحله ليچينگ اسيدي، يك مرحله ليچينگ سيانيدي انجام شود. نتايج نشان داد ميزان طلاي آزاد از نمونه اكسيدي و سولفيدي به ترتيب 95 و 68/3 درصد بود و مابقي بصورت طلاي درگير قرار داشت. پس از بررسي‌هاي به عمل آمده در روش ليچينگ تشخيصي، 6 آزمايش جهت بهينه سازي فرآيند سيانيداسيون طراحي و اجرا شد. بيشترين ميزان انحلال طلا از نمونه اكسيدي و سولفيدي به ترتيب 94 و 58 درصد به دست آمد. بر طبق مطالعات انجام شده و بررسي هاي تجربي، تنها با استفاده از سديم هيپوكلريت بعنوان اكسيد كننده، مي¬توان پتانسيل پالپ سولفيدي را به بالاي 800 ميلي ولت و پتانسيل پالپ اكسيدي را به بالاي 1000 ميلي ولت رساند. آزمايش هاي طراحي شده بر روي هر دو نمونه سولفيدي و اكسيدي نشان داد، افزايش غلظت هيدروكلريك اسيد تا يك مولار به نفع انحلال طلا و بيش از آن باعث كاهش انحلال طلا از هر دو كانسنگ شد. همچنين، غلظت يون كلريد 5 مولار براي هر دو كانسنگ بهتر بود. دماي بهينه براي نمونه سولفيدي 80 درجه سانتيگراد بدست آمد و براي نمونه اكسيدي افزايش دما از 50 به 80 درجه سانتيگراد، منجر به افزايش 4 درصدي بازيابي طلا شد. بعلاوه، براي رسيدن به استخراج بهينه طلا، غلظت سديم هيپوكلريت بايد به ميزان 2 درصد تنظيم شود. در شرايط بهينه، بازيابي طلا از كانسنگ اكسيدي به 94 و از كانسنگ سولفيدي به 58 درصد رسيد. نتايج حاصل نشان داد، بازيابي طلا در ليچينگ كلريدي پس از سه ساعت به بازيابي برابر با ليچينگ سيانيدي با مدت زمان 24 ساعت رسيد، كه نشان دهنده سينتيك سريعتر(8 برابر) ليچينگ كلريدي نسبت به سيانيدي ميباشد.
چكيده انگليسي :
The most common method of gold extraction is cyanidation. In hydrometallurgical methods, cyanide has been of interest as a dissolution agent for over 100 years due to its high efficiency and relatively low cost, as well as high selectivity to gold and good stability. However, leaching with cyanide solutions has a series of basic drawbacks, such as the duration of the process, the high cost of the reagent, the incompatibility with "resistant" rocks and concentrates, the complexity of cyanide regeneration, and the high toxicity of cyanide compounds. Mineralogical studies of Mouteh gold deposit showed that in sulfide samples, the main mineral was pyrite, and in thin sections, the main non-metallic mineral was quartz. It was also observed in the SEM images that the gold particles are in the crystal network of pyrite. The main metal minerals in the oxide samples include iron compounds such as hematite, goethite, and limonite, and rarely metal sulfides including pyrite were observed. In addition, in thin sections, the rock hosted schist muscovite and metamorphic rocks. Diagnostic leaching was designed in 7 stages so that after each acid leaching stage, a cyanide leaching stage was performed. The results showed that the amount of free-milling gold in oxide and sulfide samples was 95% and 68.3%, respectively, and the rest was in the form of refractory gold. After the diagnostic leaching investigations, 6 experiments were designed and conducted to optimize the cyanidation process, the highest amount of gold dissolution in oxide and sulfide samples was obtained as 94% and 58%, respectively. Only by using sodium hypochlorite as an oxidizer, it is possible to increase the electrochemical potential of sulfide pulp to over 800 mV and the potential of oxide pulp to over 1000 mV. Experiments designed on both sulfide and oxide samples showed that increasing the concentration of hydrochloric acid up to 1 M favors the dissolution of gold, and more increase is not favorable. Also, chloride ion concentration of 5 M was better for both ores. The optimum temperature for the sulfide sample was 80 oC, and for the oxide sample, increasing the temperature from 50 to 80 oC led to a 4% increase in gold recovery. In addition, to achieve optimal gold extraction, the concentration of sodium hypochlorite should be adjusted to 2%. In optimal conditions, gold recovery from oxide ore reached 94% and from sulfide ore to 58%. The results showed that the recovery of gold by chloride leaching after 3 h reached the recovery equal to 24 h cyanide leaching that indicates the faster (8 times) kinetics of chloride compared to cyanide leaching.
