پديد آورنده :
نجاري اول،محمدحسين
عنوان :
ساخت و بررسي سامانه رطوبت زني-رطوبت زدايي
مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
گرايش تحصيلي :
پديده‌هاي انتقال
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان
توصيفگر ها :
شيرين سازي , رطوبت زني-رطوبت زدايي , رطوبت زدايي , كندانسور , ريز لوله
تاريخ ورود اطلاعات :
1402/08/28
رشته تحصيلي :
مهندسي شيمي
تاريخ ويرايش اطلاعات :
1402/08/30
چكيده فارسي :
مشكل كمبود آب شيرين در دنيا در سال‌هاي اخير با افزايش جمعيت و افزايش فعاليت‌هاي صنعتي و كشاورزي شدت پيدا كرده است. فرآيند رطوبت زني-رطوبت زدايي يك روش مناسب با مصرف انرژي قابل قبول براي نمك زدايي از آب دريا مي‌باشد. در اين پژوهش يك سيستم شيرين سازي آب به روش رطوبت زني-رطوبت زدايي با پيكربندي هوا بسته-آب باز طراحي و ساخته شده است. يك دسته ريز لوله مسي با قطر خارجي 18/3 ميلي‌متر به عنوان كندانسور در سيستم مورد استفاده قرار گرفت. براي تعيين عملكرد سيستم چند سري آزمايش با تغيير پارامترهاي شدت جريان هوا، دماي كندانسور و رطوبت نسبي هواي ورودي به كندانسور انجام شد. آزمايشات در چهار دبي مختلف kg/s 019/0، kg/s 021/0، kg/s 023/0 و kg/s 025/0 براي جريان هوا، سه دماي °C15، °C10و °C5 براي كندانسور و سه رطوبت نسبي مختلف براي جريان هوا ورودي به كندانسور انجام شدند. نتايج نشان داد در دماي ثابت براي جريان هوا، افزايش 10 درصدي رطوبت نسبي باعث افزايش 10 درصدي توليد آب شيرين مي‌شود. همچنين افزايش رطوبت نسبي باعث كاهش راندمان شيرين سازي مي‌شود. علاوه بر اين، در شرايط يكسان عملياتي افزايش دبي جريان هوا به ميزان %30 باعث افزايش توليد آب شيرين به ميزان %30 و ضريب انتقال حرارت به ميزان %10 مي‌شود اما تاثيري بر روي راندمان شيرين سازي در سيستم ندارد.كاهش دماي كندانسور به ميزان °C10 باعث افزايش ميزان توليد آب شيرين در سيستم به ميزان %25 و افزايش راندمان شيرين سازي به ميزان %15 مي‌شود. با توجه به نتايج دست آمده در پژوهش بيشترين مقدار توليد آب شيرين در اين سامانه طراحي و ساخته شده زماني حاصل مي‌شود كه عمليات رطوبت زدايي از يك جريان هوا با رطوبت بالا در يك كندانسور كه در دماي پاييني قرار دارد، انجام شود.
چكيده انگليسي :
Freshwater scarcity has become more severe in recent years due to the growing global population and increased industrial and agricultural activities. The humidification-dehumidification process is a viable method with acceptable energy consumption for desalinating seawater. This study focused on designing and constructing a water desalination system using the humidification-dehumidification method with a closed air-open water configuration. A small copper tube with an external diameter of 3.18 mm was utilized as a condenser in the system. To assess the system's performance series of measurements were conducted, varying the parameters of air flow rate, condenser temperature, and relative humidity of the air. Experiments were carried out at four different air flow rates (0.019 kg/s, 0.021 kg/s, 0.023 kg/s, and 0.025 kg/s), three condenser temperatures (15 °C, 10 °C, and 5 °C), and three different relative humidity levels for the inlet air flow to the condenser. The results indicated that a 10% increase in relative humidity at a constant air flow temperature resulted in a 10% increase in fresh water production. However, higher relative humidity led to reduced efficiency. Furthermore, increasing the air flow rate by 30% resulted in a 30% increase in fresh water production and a 10% increase in the heat transfer coefficient, without affecting desalination efficiency. Decreasing the condenser temperature by 10°C led to a 25% increase in fresh water production and a 15% increase in desalination efficiency under the same operational conditions. The highest fresh water production could be achieved with high-humidity air flow in a low-temperature condenser.
استاد راهنما :
محسن نصراصفهاني
استاد داور :
نسرين اعتصامي , مهدي ستاري نجف آبادي
