توصيفگر ها :
بيماري آبسوختگي پياز , rep-PCR , Pseduomonas aeruginosa , Burkholderia spp.
چكيده فارسي :
چكيده:
پياز يكي از مهمترين محصوالت سبزي است كه در رژيم غذايي روزانه مردم نقش اساسي دارد و توليد زيادي در دنيا و
ايران دارد. بيش از نيمي از توليد پياز براي براي مصارف خارج از فصل رويش، ماه ها در انبارها نگهداري مي شود و به
تدريج در معرض فروش قرار مي گيرد. طي انبار ماني پياز، بيماري هاي متعدد قارچي و باكتريايي باعث پوسيدگي سوخ-
هاي پياز انبار مي شوند. به غير از بيماري هاي قارچي ، عوامل بيمارگر باكتريايي متعددي از جنس هاي Pseudomonas ،
Burkholderia و Entrobacter در پوسيدگي سوخ هاي پس از برداشت پياز دخالت دارند. در سال هاي اخير يك نوع
بيماري با عالئم آبسوختگي و پوسيدگي فلس هاي حاشيه اي در پيازهاي عرضه شده به بازار مشاهده شد كه در طوالني
مدت، پوسيدگي زرد و خاكستري يا قهوه اي روشني در آنها ظاهر مي شود، ولي قسمت بيروني سوخ سالم بنظر مي رسد. به
منظور سبب شناسي بيماري، طي سال هاي 1401-1400 ،نمونه هايي از اين پيازهاي مبتال به آبسوختگي و پوسيدگي فلس-
هاي پياز از سبزي فروشي هاي اصفهان و خميني شهر جمع آوري شد. از كشت نمونه ها، به طور متوالي سه نوع باكتري
غالب با كلني هاي زرد رنگ، برآمده با حاشيه صاف، حاشيه نامنظم و سطح چروكيده و همچنين نيمرويي با حاشيه روان
جداسازي شد. در آزمون هاي بيماريزايي،باكتري هاي با كلني زرد عاليمي در فلس و سوخ پياز نشان ندادند و از ادامه
آزمايشات حذف شدند. در مقابل، باكتري هاي با كلني چروكيده و غير فلورسنت در محيط B´King( گروه I )و نيز گروه
ديگر با كلني فلورسنت،نيمرويي و حاشيه روان )گروه II )طي مدت يك هفته در فلس ها و سوخ پياز به ترتيب آبسوختگي
و پوسيدگي ايجاد كردند. آزمايش هاي تعيين خصوصيات بيوشيميايي و انگشت نگاري ژنتيكي جدايه ها با آغازگرهاي
BOXIR و ERIC2F/ERIC1R تعلق اين جدايه ها به دو گروه متفاوت را تاييد نمود ولي امكان تشخيص دقيق جنس يا
گونه اين جدايه ها فراهم نشد. در آزمون PCR جدايه ها با جفت آغازگرهاي اختصاصي جنس باكتريايي، اعضاي گروه I
با جفت آغازگر BUR4/BUR3 اختصاصي جنس .spp Burkholderia ، يك باند bp 385 تكثير كردند و معلوم شدكه
متعلق به جنس Burkholderia هستند. اعضاي گروه II با آغازگرهاي جنس هاي مختلف باند DNA توليد نكردند، ولي
توالي نمودندكه تكثير(، PA-GS-F/PA-GS-R( Pseudomonas spp. اختصاصي آغازگر جفت با 618 bp باند يك
نوكلئوتيدي آن با قسمتي از ناحيه SSSS 16S استرين هاي aeruginosa Pseudomonas در حد 99 %شبيه بود. اين جدايه
هاي باكتريايي با جفت آغازگر اختصاصي جنس aeruginosa. P( R-SS-PA/F-SS-PA )نيز يك باند bp 956 توليد
كردند. توالي يابي اين قطعه DNA نيز نشان داد كه اين جدايه ها در حد %28/99 به گونه aeruginosa. P شباهت دارند.
انگشت نگاري ژنتيكي جدايه هاي گروه II با جدايه هاي بيمارستاني aeruginosa. P در آزمون PCR-rep نشان دادكه به
رغم وجود باندهاي مشترك بين جدايه هاي پياز و بيمارستاني، پروفيل DNA تكثير شده آنها كامال شبيه به هم نيستند. نتايج
آزمايشات آنتي بيوگرام نيز نشان داد كه جدايه هاي منتخب پياز و بيمارستاني aeruginosa.P در اصفهان از نظر مقاومت
به آنتي بيوتيك ها اختالفاتي دارند. شناسايي بيمارگر فرصت طلب بيمارستاني و عامل عفونت انساني و حيواني به عنوان يكي
از عوامل آبسوختگي و پوسيدگي پيازقابل چشم پوشي نيست.احتماال استفاده از شبكه فاضالب براي آبياري مزارع در سال
هاي اخير، به دليل كم آبي در استان اصفهان، مي تواند موجبات اين نگراني هاي بهداشتي و اجتماعي را فراهم كند.
چكيده انگليسي :
Abstract:
Onions are one of the most important plant products that play an essential role in
individual’s daily diet and are produced on a large scale. More than half of onion
production is stored in warehouses for months to use outside the growing season and then
gradually offered for sale. During storage of onions, many fungal and bacterial diseases
cause the onion bulbs to rot. In addition to fungal diseases, several bacterial pathogens
from the genera Pseudomonas, Burkholderia and Enterobacter are involved in postharvest rot of onion bulbs. In recent years, a type of disease characterized by water
soaking and rotting of the edge scales has been observed in bulbs available on the market.
This disease has been observed to cause yellow and gray or light brown rot, solely in the
inner portion of the bulbs. Despite this, it appears that the outer portion of the bulb is in
good health. In order to understand the etiology of the disease, samples of these onions
affected by water-soaking and rotting of onion scales were collected from vegetable shops
in Isfahan and Khomeini Shahr in 1400–1401. During sample culture, three primary
bacterial strains were identified. The initial strain was distinguished by its yellow hue and
pronounced, smooth edges, while the second type exhibited unevenness and wrinkles.
The third type was distinguished by semi-flat colonies characterized by irregular edges.
During the pathogenicity tests, the bacteria exhibiting yellow colonies failed to exhibit
any symptoms of water-soaking or rotting in onion scales and bulbs, therefore were
excluded from further investigation. In contrast, the isolates with wrinkled and semi-flat
colonies were able to cause water soaking in the onion scales and rot in the onion bulbs.
Experiments to determine the biochemical characteristics and genetic fingerprint of the
isolates using BOXIR and ERIC1R/ERIC2F primers confirmed that these isolates belong
to two different groups, but it was not possible to accurately identify the genus or species
of these isolates. With the specific primer pair BUR3/BUR4 for Burkholderia spp.
members of group I amplified an expected 385-bp band, thereby confirming their
membership in the genus Burkholderia. Members of group II did not produce DNA bands
with primers from different genera, but did amplify a 618-bp band using Pseudomonas
spp. specific primer pair (PA-GS-F/PA-GS-R), whose nucleotide sequence was 99%
73
similar to part of the 16S rDNA region of Pseudomonas aeruginosa strains. These
bacterial isolates were subsequently characterized by a 956-bp band generated by a primer
pair specifically designed for P. aeruginosa (PA-SS-F/PA-SS-R). Sequencing of this
DNA fragment also revealed that these isolates show 99.28% similarity to the P.
aeruginosa species. Genetic fingerprinting of group II isolates compared to P. aeruginosa
hospital isolates in rep-PCR assay showed that despite the presence of common bands
between onion and hospital isolates, their amplified DNA profiles are not completely
similar. The results of the antibiogram tests also showed that the selected isolates of onion
and hospital P.aeruginosa in Isfahan have differences in terms of resistance to antibiotics.
The identification of the hospital opportunistic pathogen, which is responsible for human
and animal infection, as one of the causes of water-soaking and rotting of onions, cannot
be overlooked. The recent use of a sewage network to irrigate fields, due to the lack of
water in Isfahan province, could cause this concern about providing health and social
services.
