توصيفگر ها :
بره شيرخوار , جايگزين شير , نژاد شال , ماده خشك
چكيده فارسي :
اين پژوهش به منظور بررسي اثرات مقادير متفاوت ماده خشك، چربي و پروتئين جايگزين شير در مقايسه با شير ميش بر شاخص¬هاي عملكردي، گوارش¬پذيري، سلامت و برخي از فراسنجه¬هاي خوني بره¬هاي شيرخوار نژاد شال انجام شد. 48 راس بره شيري در سن سه روزگي در يك طرح كاملا تصادفي در 4 تيمار آزمايشي، كه بصورت متوازن از نظر جنسيت (نر يا ماده بودن)، قل¬زايي( تك قلو يا دو قلو بودن( و همچنين تاريخ تولد تقسيم شده بودند، استفاده شد. تيمارهاي آزمايشي شامل: منبع شير براي بره، شير ميش (تيمار 1)، 2) شير جايگزين معمولي با رقت شير به آب 5:1(تيمار2)، 3) شير جايگزين معمولي با رقت شير به آب 4:1 (تيمار3) و 4) جايگزين شير غني¬شده با رقت 4:1 (تيمار4). مقدار جايگزين شير تغذيه شده در تيمارهاي 2، 3 و 4 در بازه زماني 10-3 روزگي 600 ميلي¬ليتر، 17-11 روزگي800 ميلي ليتر، 18-53 روزگي 1200 ميلي¬ليتر، 58-54 روزگي 600 ميلي¬ليتر و63-59 روزگي 300 ميلي¬ليتر بود. همچنين تيمار 1 تا سن 53 روزگي دسترسي آزاد و از روز 53 تا 63 به مدت 30 دقيقه در ساعت 10:00 تا 30 : 10 اجازه دسترسي به مادرهاي خود را داشتند. زمان شيرگيري تمام بره¬ها در 63 روزگي بود و مطالعه تا روز 83 ادامه يافت. فراسنجه¬هاي عملكردي به فاصله 10 روز، رشد اسكلتي در روزهاي 3، 63 و 83، گوارش¬پذيري در روزهاي 79 تا 83 ، امتياز سلامتي هر روز و متابوليت¬هاي خوني در روزهاي 23، 63 و 83 روزگي اندازه¬گيري شدند.آناليز آماري فراسنجه¬هاي اندازه¬گيري شده با استفاده از نرم افزار SAS، رويه مختلط به صورت اندازه¬گيري¬هاي تكرار شونده مورد ارزيابي قرار گرفت. تفاوت معني¬داري بين مصرف شير برحسب ماده خشك مشاهده شد، بطوريكه تيمار 3 و 4 با تيمار 1 اختلاف آماري معني¬داري را نشان دادند. تمام تيمارها اختلاف معني¬داري از نظر ميزان مصرف خوراك آغازين داشتند به گونه¬اي كه در تيمار1 بيشترين و تيمار 2 كمترين مصرف خوراك آغازين مشاهده شد. تفاوت معني¬داري بين ميزان افزايش وزن روزانه و وزن نهايي مشاهده شد، بطوريكه بره¬هاي تغذيه شده با تيمار 2، عملكرد وزني ضعيف¬تري نسبت به تيمار 1داشتند. شاخص اسكلتي ارتفاع جدوگاه، در تيمار 1 نسبت به تيمارهاي 3 و 4 به صورت معني¬داري در شيرگيري پايين¬تر بود. دور سينه و ارتفاع كپل در دوره پس از شيرگيري در بره¬هاي تغذيه شده با جايگزين شير 2، نسبت به تيمار 1 به صورت معني¬داري پايين¬تر بود. درصد بقا در همه تيمارهاي آزمايشي 100 درصد بود، اما بره¬هاي دريافت كننده جايگزين شير 2 داراي بالاترين امتياز مدفوع نسبت به ساير تيمارها بودند. فراسنجه¬ي خوني بتاهيدروكسي بوتيرات، در سن 23 روزگي در تيمارهاي 2 و 3 بصورت معني¬داري نسبت به تيمار 1 كمتر و در روز شيرگيري در تيمار 2 نسبت به تيمار 1 بيشتر بود. غلظت آلبومين در 23 روزگي در تيمارهاي 2، 3 و 4 نسبت به تيمار 1 به صورت معني¬داري كمتر بود. در روز شيرگيري غلظت تيروكسين در تيمارهاي 2 و 3 نسبت به تيمار 1 به صورت معني¬داري كمتر بود. مطالعه حاضر نشان مي¬دهد، تغذيه بره¬ها با جايگزين شيرحاوي درصد ماده خشك بيشتر( تيمارهاي 3 و 4)، نسبت به شيرميش، اثرات يكساني بر عملكرد و سلامت بره¬هاي شيرخوار نژاد شال خواهد داشت.
كلمات كليدي: بره شيرخوار، جايگزين شير، نژاد شال، ماده خشك
چكيده انگليسي :
The subjects in three groups 2, 3, and 4 were fed with 600 ml per day milk replacer 3 to 10 days old, 800 ml per day 11 to 17 days old,1200 ml per day 18 to 53 days, 600 ml per day 54 to 58 days old, and 300 ml per day 59 to 63 days old. Although lambs of group 1 had free access to their mothers to 53 days, but they had access to their mothers for 30 minutes per day 53 to 63 days old. The weaning was on 63 days old, and the study continued until day 83. The growth performance indices were measured at 10 days intervals, skeletal growth parameters were evaluated on days 3, 63, and 83 days old, digestion status on 79 to 83 days old, daily health scores, and blood metabolites were evaluated on 23, 63, and 83 days old. The milk consumption based on dry matter was significantly different between group 3 and 4 with 1 and 2. There was a significant difference between all groups on feed intake, and the group 1 consumed significantly the highest starter. The group 2 had significantly the lowest daily weight gain in compared others. Skeletal indices were significantly higher in group 4 than group 2 on the pre-weaning period. The groups 3 and 4 had significantly higher breast circumference, withers height, and croup height compared to treatment 1 on the post-weaning period. Additionally, a significant correlation was observed between hip width and the concentrations of fat and protein in the milk replacer. The lambs of group 2 had the highest fecal scores in compared to others. The highest serum concentration of cholestrol, beta-hydroxybutyrate, and albumin were observed in group 1 on 23 days old. In addition, glucose values were significantly higher in treatment 1 than in treatment 2 on weaning day. Treatment 1 also had a significantly higher serum blood nitrogen urea concentration than group 2 and 3 on weaning day. The present study showed that feeding lambs with milk replacer containing a higher percentage of dry matter (treatments 3 and 4), compared to ewe milk, and would have the same effects on the growth performance and health status of the Shal Lambs.
