پديد آورنده :
سوري نژاد، جبار
عنوان :
شبيه سازي آبخوان دشت برخوار جهت تخمين ضرايب هيدروليكي و تحليل عملكرد بهينه
مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
محل تحصيل :
اصفهان: دانشگاه صنعتي اصفهان، دانشكده عمران
صفحه شمار :
يازده، 114، [I]ص .: مصور، جدول، شكل، نقشه، نمودار
استاد راهنما :
كيوان اصغري
استاد مشاور :
عبدالرحيم ذوالانوار
توصيفگر ها :
پوشش گياهي / ژئوفيزيك اصفهان / ژئوالكتريك / ژئومرفولوژي/ زمين شناسي /ليتواستراتي گرافي /تكتونيك /گسل ها/سازند آهكي /كرتاسه تحتاني /شيلي نايبند و شمشك / پروفيل ها/سفره آب زيرزميني /اقليم /روش سعي و خطا/رژيم ماندگار/ اليگوميوسن / سازند قم / هيدروديناميك آبخوان /
استاد داور :
استاد مدعو: منوچهر چيت سازان، فرهاد موسوي
تاريخ ورود اطلاعات :
1396/08/09
چكيده فارسي :
در اين تحقيق ، شبيه سازي آبخوان دشت برخوار واقع در شمال شرق اصفهان ، براي تخمين ضرايب هيدروديناميك و تهيه مدل پيش بيني و مديريتي آبخوان به منظور بررسي وضعيت سطح آب سفره در سال هاي آينده مورد مطالعه قرار گرفته است . بابررسي وضعيت زمين شناسي دشت و لوگ چاه هاي موجود در دشت ، مشخص شد كه دشت برخوار شامل دو آبخوان تحت فشار و آزاد مي باشد. با توجه به اطلاعات موجود كه مربوط به آبخوان آزاد مي شد، محدوده اي از اين آبخوان براي مدل سازي رياضي انتخاب گرديد. به منظور واسنجي مدل براي تخمين ضرايب هيدروديناميك ، محدوده انتخاب شده به 4 واحد ژئوهيدرولوژيك تقسيم شد. با در نظر گرفتن يك دوره 4ساله با گام هاي زماني يك ماهه ، كليه اطلاعات لازم براي مدل MODFLOWتعريف گرديد و سپس با استفاده از كدPEST، يكي از اجزاي مدل MODFLOW، واسنجي مدل براي تخمين ضرايب Kو Sصورت گرفت . نتايج حاصل از واسنجي اتوماتيك با ضريب همبستگي بالاي 99درصد بين مقادير سطح آب محاسبه شده و مشاهده شده و واريانس خطاي 88/7 نشان داد كه واسنجي مدل با دقت بالايي انجام شده است . با استفاده از مدل واسنجي شده ، وضعيت تراز آب سفره در سال هاي 1390-1380 با توجه به گزينه هاي مختلف مديريتي بررسي شد.بررسي گزينه تاثير روند بهره برداري كنوني بر روي سطح آب آبخوان در سال هاي آتي ، بيانگر حداكثر افتي برابر 48متر مي باشد.در اين گزينه با انتخاب نقاط ماكزيمم افت در هر ناحيه بعنوان نقاط كنترل ، مشخص شد كه در ناحيه مركزي امكان برداشت آب از سال آبي 86-85به بعد وجود نخواهد داشت . به منظور ارائه يك راهكار عملي براي بهبود وضعيت آبخوان ، گزينه كنترل بهره برداري آبخوان با اعمال كاهش 30درصد دبي تخليه چاه هاي بهره برداري بررسي گرديد. از مهمترين نتايج اجرايي اين راهكار مي توان به كاهش افت 26 درصداشاره نمود. همچنين تاثير كانال انتقال آب به منطقه (كه در سال هاي آتي بهره برداري خواهد شد) بر تراز آب هاي سفره زيرزميني مورد بررسي قرار گرفت . روند افت در هر كدام از نقاط ماكزيمم افت منطقه مشخص كننده تغيير روند افزايش افت و بهبود وضعيت آبخوان است . با بررسي افت در نقطه كنترل ناحيه مركزي، مشخص شد كه اين ناحيه طي سال هاي آبي 82-81 تا 90-89خشك نخواهد شد و افت در اين محل نسبت به دو گزينه قبلي كمتر خواهد بود
استاد راهنما :
كيوان اصغري
استاد مشاور :
عبدالرحيم ذوالانوار
استاد داور :
استاد مدعو: منوچهر چيت سازان، فرهاد موسوي
