توصيفگر ها :
جوجه‌هاي گوشتي , پاسخ‌هاي ايمني , جمعيت ميكروبي , هيستومورفولوژي روده كوچك
چكيده فارسي :
مطالعه حاضر با هدف بررسي اثرات متقابل بوتيريك اسيد و ترئونين بر عملكرد رشد و مورفولوژي دستگاه گوارش جوجه‌هاي گوشتي به انجام رسيد. براي اين منظور، از تعداد 750 قطعه جوجه گوشتي يك روزه راس 308 استفاده گرديد. جوجه‌ها در قالب يك آزمايش فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي، با 6 تيمارآزمايشي و 5 تكرار به ازاء هر تيمار (25 قطعه جوجه در هر تكرار) توزيع شدند. گروه‌هاي آزمايشي شامل سطح بوتيريك اسيد (صفرو يك گرم دركيلوگرم) و نسبت‌هاي مختلف از ترئونين به ليزين (0/63، 0/67و 0/71 درصد) بودند. تيمارهاي آزمايشي از ابتداي دوره پرورش ارائه شدند. ميانگين افزايش وزن روزانه، ميانگين مصرف روزانه خوراك و ضريب تبديل خوراك در هر دوره از زندگي پرنده اندازه‌گيري شد. در پايان آزمايش، يك قطعه پرنده از هر تكرار به صورت تصادفي انتخاب و كشتار شد. وزن اندام‌هاي مؤثر در سيستم ايمني و اندام‌هاي داخلي ديگر به صورت درصدي از وزن بدن اندازه‌گيري و ثبت شدند. در روز 8 واكسن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي دوگانه تزريقي نيوكاسل-آنفولانزا و قطره كلون-برونشيت داده شد. همچنين در 12 روزگي واكسن برونشيت آشاميدني، 21 روزگي نيوكاسل-كلون‌فاترو آشاميدني و 29 روزگي نيوكاسل ويتاپست آشاميدني داده شد. تيتر آنتي‌بادي عليه واكسن نيوكاسل 7 روز بعد از هر كدام از دو واكسن آشاميدني نيوكاسل اوليه (كلون‌فاترو) و انتهايي (ويتاپست) يعني در روزهاي 29 روزگي و 37 روزگي نمونه‌هاي سرم خون از هر تكرار يك پرنده جمع آوري و در دماي 20- درجه سانتي گراد ذخيره و نگهداري شد. همچنين در سن 42 روزگي پس از كشتار، pH محتويات ژژنوم و جمعيت ميكروبي ايليوم و اسيدهاي چرب فرار سكوم و طول و وزن هر قسمت از روده باريك مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه هيچ كدام از پارامتر‌هاي عملكردي تحت تاثير تيمارهاي آزمايشي قرار نگرفت. بجز مصرف خوراك كه در سطح ميانه ترئونين به لايزين (67/0) بيشترين مقدار بود. تنها غلظت HDL سرم تحت تاثير بوتيريك اسيد از لحاظ آماري معنادار شد (05/0>P). سطح يك گرم بوتيريك اسيد در كيلوگرم جيره، بالاترين غلظت از HDL را نشان داد. همچنين فعاليت آنزيم‌هاي كبدي تحت تاثير تيمارها قرار نگرفت اما آسپارتات آمينو ترانسفراز به صورت حاشيه‌اي با مصرف بوتيريك اسيد كاسته شد. تغذيه سطوح مختلف بوتيريك اسيد و ترئونين باعث تغيير معنادار در جمعيت اشرشياكلي، سالمونلا و شمار لاكتوباسيل‌‌‌‌‌‌‌هاي روده‌اي به صورت نوساني شد. اضافه كردن ترئونين و بوتيريك اسيد به تنهايي در جيره تاثير معناداري بر ميكروارگانيسم‌ها نداشت در صورتي كه بر هم كنش اين دو ماده مغذي تاثير معناداري بر كاهش شمار ميكروارگانيسم‌ها نشان داد و جمعيت اشرشياكلي بيشتر از لاكتوباسيلوس‌ها كاهش يافت (01/0>P). در آزمايش غلظت اسيدهاي چرب سكوم، بالاترين مقدار استات در سطوح پايين‌تر ترئونين مشاهده شد. ايزوبوتيرات در نسبت ميانه ترئونين به لايزين (67/0) در حضور بوتيريك اسيد كمترين و در عدم حضور آن بيشترين غلظت را داشت. شمار سلول‌هاي گابلت در قسمت ژژنوم روده باريك با مصرف بوتيريك اسيد كاهش يافت (01/0>P). وزن سكوم با مصرف ترئونين به صورت معنادار افزايش يافت. لزا يافته‌هاي آزمايش حاضر بيانگر آن است هرچند استفاده از نسبت‌هاي متفاوت ايدآمينه ترئونين به لايزين و نيز استفاده از يك گرم در كيلوگرم بوتيريك اسيداثرات معناداري بر صفات عملكردي نداشت اما اين تيمارها توانستند بر برخي از فراسنجه‌هاي فيزيولوژيك اثرات قابل ملاحظه‌اي را بر جاي گذارند.
چكيده انگليسي :
The present study investigated the mutual effects of butyric acid and threonine on the growth performance and morphology of the digestive system in broiler chickens. For this purpose, 750 day-old Ross 308 broilers were used. The chickens were distributed in a completely randomized design as a factorial experiment, with 6 experimental treatments and 5 repetitions of 25 chickens each. The experimental groups included a butyric acid level of 1 g/kg and different ratios of threonine to lysine (0.63, 0.67 and 0.71%). Experimental treatments were provided from the beginning of the breeding period. Average daily weight gain, average daily feed consumption and feed conversion ratio were measured at the end of each period of the bird's life. At the end of the experiment, one bird from each replicate was randomly selected and killed. The weight of organs effective in the immune system and other internal organs were measured and recorded as a percentage of body weight On the 8th day of broilers age, Newcastle-influenza and Clone-bronchitis drops vaccine were given. Also, oral bronchitis vaccine was given at 12 days, Newcastle-Clonfatro oral at 21 days, and Newcastle Vitapast oral at 29 days. Antibody titer against Newcastle vaccine 7 days after each of the two oral Newcastle vaccines, primary (Clonfatro) and final (Vitapast), that is, on the 29th and 37th days, blood serum samples were collected from one bird per replicate and at -20°C temperature. Grad was stored and maintained. Additionally, at 42 days of age, post-slaughter, the pH of the jejunal contents, the microbial population of the cecum, the volatile fatty acids of the cecum, and the length and weight of each part of the small intestine were investigated. The results showed that none of the performance parameters were affected by the experimental treatments, except for feed consumption, which was optimal at the 0.67 level of threonine to lysine ratio. Only serum HDL concentration concentration was significantly increased by adding 1 g/kg butyric acid (P<0.05) to the diet. Additionally, the activity of liver enzymes was not affected by the treatments. Feeding different levels of butyric acid and threonine caused significant fluctuations in the populations of Escherichia coli, Salmonella, and intestinal lactobacilli. The main effects showed that adding threonine and butyric acid to the diet did not significantly affect microorganisms; however, the interaction of these two nutrients significantly reduced the number of microorganisms, with the population of Escherichia coli decreasing more than that of lactobacilli (P<0.01). Cecum acetate fatty acids were higher than threonine with individual and lower levels, and isobutyrate had the lowest concentration in the medium level in the presence of butyric acid and the highest concentration in its absence. The number of goblet cells in the jejunum part of the small intestine decreased with adding butyric acid (P<0.01). Cecum weight increased significantly with adding threonine consumptionto lysine ratio in the diets. The findings of the present experiment indicate that although the use of different ratios of the amino acid threonine to lysine and the use of one gram per kilogram of butyric acid did not have significant effects on performance traits, these treatments were able to have significant effects on some physiological parameters.
