شماره مدرك :
20053
شماره راهنما :
2294 دكتري
پديد آورنده :
رحيمي، امين
عنوان :

بررسي اثرات متقابل فراوري دانه ذرت (ورقه¬اي شده با بخار و آسياب) با سن از شيرگيري (50 روز و 75 روز) و روش از شيرگيري (تدريجي و ناگهاني) بر عملكرد گوساله‌هاي شيرخوار

مقطع تحصيلي :
دكتري
گرايش تحصيلي :
تغذيه دام
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان
سال دفاع :
1403
صفحه شمار :
سيزده، 101ص. : مصور، جدول، نمودار
توصيفگر ها :
زمان شيرگيري , روش شيرگيري , گوساله شيرخوار , فراوري دانه ذرت , خوراك آغازين
تاريخ ورود اطلاعات :
1403/10/12
كتابنامه :
كتابنامه
رشته تحصيلي :
علوم دامي
دانشكده :
مهندسي كشاورزي
تاريخ ويرايش اطلاعات :
1403/10/17
كد ايرانداك :
23096094
چكيده فارسي :
هدف از آزمايش نخست، بررسي اثرات روش فراوري دانه ذرت و سن شيرگيري بر عملكرد، متابوليت¬هاي شكمبه‌اي، فراسنجه‌هاي خوني، گوارش‌پذيري و رفتار تغذيه‌اي گوساله‌هاي شيرخوار هلشتاين بود. چهل و هشت رأس گوساله شيرخوار به طور تصادفي به 4 تيمار اختصاص داده شدند: 1) ذرت ورقه‌اي شده با بخار و شيرگيري در سن 50 روز، 2) ذرت ورقه‌اي شده با بخار و شيرگيري در سن 75 روز، 3) ذرت آسياب شده و شيرگيري در سن 50 روز و 4) ذرت آسياب شده و شيرگيري در سن 75 روز. گوساله¬ها در روز 50 يا 75 از شير گرفته شدند و آزمايش تا روز 90 ادامه پيدا كرد. گوساله‌هايي كه روز 50 قطع شير شدند، شيرگيري بين روزهاي 44 تا 50 و گوساله‌هايي كه روز 75 قطع شير شدند، شيرگيري بين روزهاي 69 تا 75 با كاهش روزانه يك ليتر شير انجام شد. نتايج اين پژوهش نشان داده كه اثر متقابل بين روش فراوري دانه ذرت و سن شيرگيري براي كل ماده خشك مصرفي، انرژي قابل‌متابوليسم مصرفي، طول بدن، ارتفاع هيپ و عرض هيپ معني‌دار بود (05/0 >P) و بيشترين مقدار در گوساله‌هاي دريافت‌كننده ذرت ورقه‌اي شده با بخار و شيرگيري در روز 75 ديده شد. گوساله‌هايي كه خوراك آغازين داراي ذرت ورقه‌اي شده با بخار دريافت كردند افزايش وزن روزانه، مصرف خوراك آغازين و گوارش‌پذيري پروتئين و گوارش‌پذيري فيبر نامحلول در شوينده خنثي بيشتري داشتند (01/0 > P). گوساله‌هاي دريافت‌كننده ذرت ورقه‌اي شده با بخار مقدار آلبومين (05/0 =P) و نيتروژن اوره‌اي خون (01/0 =P) كم‌تري داشتند درحالي‌كه در اين گروه پروتئين (01/0 =P) و گلوبولين خون (02/0 =P) بيشتر بود. همچنين مدت‌زمان مصرف خوراك (01/0 =P) در گوساله‌هاي دريافت‌كننده ذرت ورقه‌اي شده با بخار بيشتر از ديگر گوساله‌ها بود. گوساله‌هايي كه در سن كمتر (روز 50) از شير گرفته شدند نسبت به ديگر گوساله‌ها، بوتيرات (02/0 =P) و گوارش‌پذيري ماده خشك (01/0 =P) بيشتر بود. غلظت گلوكز خون (02/0 =P) در گوساله‌هايي كه در روز 75 از شير گرفته شدند نسبت به گوساله‌هايي كه روز 50 از شير گرفته شدند بيشتر بود و غلظت پروتئين خون (01/0 =P) كمتر بود. pH مايع شكمبه و نيتروژن آمونياكي بين تيمارها تفاوت معني‌داري نداشت (05/0 ‹P). به‌طوركلي يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه مصرف ذرت ورقه‌اي شده با بخار در مقايسه با ذرت آسياب شده در هر دو زمان از شيرگيري باعث بهبود عملكرد مي‌شود. در آزمايش دوم اثرات روش فراوري دانه ذرت و روش از شيرگيري بر عملكرد، متابوليت‌هاي شكمبه‌اي، فراسنجه‌هاي خوني، گوارش‌پذيري و رفتار تغذيه‌اي گوساله‌هاي شيرخوار هلشتاين بررسي شد. شمار 48 رأس گوساله شيرخوار به طور تصادفي به 4 تيمار آزمايشي: 1) ذرت ورقه‌اي شده با بخار و شيرگيري به روش تدريجي، 2) ذرت ورقه‌اي شده با بخار و شيرگيري به روش ناگهاني، 3) ذرت آسياب شده و شيرگيري به روش تدريجي و 4) ذرت آسياب شده و شيرگيري به روش ناگهاني اختصاص داده شدند. شيرگيري در روز 70 انجام شد و آزمايش تا روز 90 ادامه پيدا كرد. در روش شيرگيري ناگهاني، گوساله‌ها از روز يك تا روز 15، 4 ليتر از روز 16 تا روز 67، 7 ليتر شير دريافت كردند. قطع شير به‌صورت ناگهاني در روزهاي 68 و 69 با كاهش روزانه 5/3 ليتر شير انجام شد. در روش شيرگيري تدريجي، گوساله‌ها روزانه 4 ليتر شير از روز يك تا 15 و 7 ليتر شير از روز 16 تا 59 دريافت كردند. از شيرگيري بين روزهاي 60 تا 69 با برنامه كاهشي به اين گونه انجام شد: 6 ليتر شير در روزهاي 60 و 61، روزهاي 62 و 63، 5 ليتر شير، 4 ليتر شير در روزهاي 64 و 65، 3 ليتر شير در روزهاي 66 و 67، 2 ليتر شير در روز 68 و يك ليتر شير در روز 69. مصرف خوراك آغازين (روز 1 تا 90)تحت‌تأثير روش فراوري ذرت قرار نگرفت (13/0 =P)، اما تحت‌تأثير روش از شيرگيري (01/0 =P) قرار گرفت. اثر متقابل روش از شيرگيري با روش فراوري ذرت معني دار بود (01/0 =P). بيشترين مقدار مصرف خوراك در گوساله‌هاي دريافت‌كننده ذرت ورقه‌اي شده با بخار و از شيرگيري تدريجي ديده شد. در گوساله‌هاي دريافت‌كننده ذرت ورقه‌اي شده با بخار گوارش‌پذيري ماده خشك (01/0 =P) و فيبر نامحلول در شوينده خنثي (03/0 =P) نسبت گوساله‌هاي دريافت‌كننده ذرت آسياب شده بيشتر بود. افزايش وزن روزانه (روز 1 تا 90) در گوساله‌هاي شيرگيري شده به روش تدريجي بيشتر از گوساله‌هايي بود كه به‌صورت ناگهاني از شير گرفته شدند (02/0 =P).
چكيده انگليسي :
The purpose of experiment 1; was examined the impact of two corn processing methods (steam-flaked (SFC) vs. ground) combined with two weaning ages (50 or 75 days) on calf performance, blood metabolites, rumen fermentation, nutrient digestion, and behavior. The study involved 48 three-day-old Holstein calves, with an average body weight of 41.4 ± 2.2 kg. The experimental design was a 2 × 2 factorial arrangement, resulting in four treatment groups: SFC50 (SFC and weaning at 50 days), SFC75 (SFC and weaning at 75 days), GC50 (ground corn and weaning at 50 days), and GC75 (ground corn and weaning at 75 days). Calves were given whole milk at 4 L/ day from day 3–15 and 7 L/ day from day 16 to either 43 or 68, depending on weaning age. Weaning occurred between days 44 and 50 for early-weaned calves and between days 69 and 75 for late-weaned calves. The study lasted until calves were 93 days old. The starter ration consisted of soybean meal, corn grain, 5% chopped wheat straw and premix. Results indicated that the SFC-based starter feed improved calf performance and nutrient digestion, as evidenced by increased weight gain, dry matter, crude protein, and neutral detergent fiber digestibility. Calves fed the SFC-based starter diet had lower blood albumin and urea N concentrations, while blood total protein and globulin concentrations were higher, especially in earlyweaned calves. No significant changes in rumen pH and ammonia-N concentration were observed. In addition, the SFC starter feed resulted in higher volatile fatty acids concentration and longer feeding time in weaned calves compared to ground corn. Overall, these results suggest that an SFC based starter feed may be beneficial for both early and late weaned calves. In the experiment 2:, This research explored how corn processing methods and weaning protocols interact and impact calf performance, digestibility, ruminal fermentation, and blood metabolites. Forty-eight 3-day-old Holstein calves (24 females and 24 males; body weight = 38.2 ± 1.56 kg) were allocated to one of the four treatment groups using a 2 × 2 factorial design. The physical form of corn grain [steam-flaked corn (SFC) or ground corn (GC)] and weaning protocol [abrupt weaning (AW) or gradual weaning (GW)] were the experimental factors and resulted in the following treatments: 1) a starter diet containing SFC + AW protocol (SFC/AW), 2) a starter diet containing SFC + GW protocol (SFC/GW), 3) a starter diet containing GC + AW protocol (GC/AW), and 4) a starter diet containing GC + GW protocol (GC/GW). The starter feeds had similar feed ingredients (50.4% corn grain, 35.1% soybean meal, plus 5% chopped wheat straw) and were different only in the physical form of corn grain (SFC vs. GC). In the AW protocol, calves were given 4 L of milk/d from days 3 to 15, then increased to 7 L/d from days 16 to 67. Weaning occurred abruptly from days 68 to 69 by decreasing milk to 3.5 L/day. In the GW protocol, calves received 4 L of milk/day from days 3 to 15, followed by 7 L/day from days 16 to 59. Weaning occurred gradually from days 60 to 69, with this reduction schedule: 6 L/d from days 60–61, 5 L/d from days 62–63, 4 L/d from days 64–65, 3 L/d from days 66–67, 2 L/d on day 68, and 1 L/d on day 69. Total starter intake (d 1 to 90) remained unaffected by the corn grain processing method, but weaning strategy and corn processing method interacted for starter feed intake, as the greatest intake was observed in calves assigned in SFC/GW treatment. Feeding a starter diet containing SFC rather than GC increased DM and NDF digestion. Calves that were fed an SFC-based starter diet grew faster than calves fed a GC-based starter diet. The average daily gain (from d 1 and 90) was greater in calves assigned to GW vs. AW protocol. Calves fed an SFC-based starter feed and assigned to AW protocol converted nutrients toward growth more efficiently throughout the experiment (d 1 to 90).
استاد راهنما :
غلامرضا قرباني خراجي , فرزاد هاشمزاده
استاد مشاور :
مرتضي حسيني غفاري , مهدي ميرزايي
استاد داور :
مهدي قريشي , مهدي دهقان بنادكي , محسن ساري
لينک به اين مدرک :

بازگشت