408

7پ

16

كارشناسي ارشد (سازه )

اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان . دانشكده عمران

1370

[الف ]، نه ، 109 ص .:مصور، جدول ، نمودار

استاد كميته تخصصي : امير مسعود كي نيا,چكيده به فارسي , كتابنامه

محمد مهدي سعادت پور

مهندسي عمران

ID16

اغلب سازه ها اگر تحت تحريك ديناميكي واقع شوند رفتار پيچشي از خود نشان مي دهند. عوامل مختلفي ممكن است سبب ايجاد چنين پيچشي گردند. عدم انطباق مراكز جرم و سختي الاستيك ، يكنواخت نبودن حركات زمين در زير پايه ، وجود مولفه چرخشي در حركات زمين ، تسليم نامتقارن عناصر مقاوم حتي در سازه هايي با مراكز جرم و سختي الاستيك منطبق بر هم و... از جمله عوامل فوق مي باشند. در اين گونه موارد عناصر مقاوم سازه تحت تاثير توام نيروهاي ناشي از حركات جانبي و پيچشي سازه بوده و با بيشتر شدن فاصله اين عناصر مقاوم از مراكز سختي ، تغيير مكان و نيروهاي برشي مربوط به آنها بيشتر خواهد شد. در رساله حاضر فرض شده است كه پيچش موجود تنها از عدم انطباق مراكز جرم و سختي الاستيك ناشي ميشود. تداخل اثر پيچش در واكنش سازه هاي نامتقارن و نحوه در نظر گرفتن اين اثر در طراحي سازه ها، مدت مديدي است كه توجه بسياري از محققين را به خود جلب كرده است . بدليل تعدد پارامترهاي موثر در واكنش و پيچيدگي رفتار سازه هاي نامتقارن ، عليرغم مطالعات گسترده اي كه در مورد رفتار اين گونه از سازه ها چه در ناحيه الاستيك و چه در ناحيه غير الاستيك صورت گرفته است ، هنوز معيارهايي كه بتوانند تداخل اثر پيچش را به خوبي در بر گيرند ارائه نشده است . از جمله روشهاي پيشنهاد شده به منظور ايزوله نمودن سازه ها از حركات مخرب زمين ، استفاده از تكيه گاه لغزشي است . تكيه گاه لغزشي با توجه به مقاومت اصطكاكي محدود سطح تماس پايه و لايه لغزشي ، امكان لغزش پايه صلب را روي فوندانسيون فراهم آورده كه تحقيق اين حركت لغزشي سبب اتلاف بخش زيادي از انرژي زلزله در سطح تماس مي گردد و در نتيجه آن از انتقال انرژي زلزله به سازه كاسته مي شود. اين اتلاف انرژي در سازه هاي نامتقارن سبب كاهش نيروهاي اينرسي طبقات و بالطبع كاهش پيچش طبقات مي گردد.هدف اصلي در رساله حاضر ...-

محمد مهدي سعادت پور